Uzun, bitmeyen bir yol gibiydi 2022..dardı, hatta hep çıkmaz sokaklarına denk geldiğimiz garip ama bilgelik
yanımızı fark ettiğimiz enteresan bir yıldı.Ekmeğin, aşın kıymetini anlarken, insanın yüceliğini,değerini bir peçete gibi
kenara atan yine bizdik. Ülkece değer yargılarımızı, bireysel mutluluklarımızı hayatımızdan bir bir çıkartırken
boyumuzu aşan küreselleşme ve öteki yüzü olan yoksulluğu kavramaya çalıştık.
Kendimizce haklı olduğumuz hususlar kadar, aile içi ve sosyal ilişkilerimizde, öfkemiz yüzünden tüm haklılığımızın
ipini çeken yine biz olduk. Nezaketi unuttuk...üslubu paramparça ettik. Önce kendimizin sonra diğerlerinin zihnine nifak
tohumlarını eken malesef yine biz olduk.
Bir hikayede geçer; ''Uçmak için güzel şeyler düşünmek lazım'' diye.
Bizim önce İYİ insan olmamız ve İYİ şeyler düşünmemiz gerekiyor. Kendi değerlerimizle uyumlu olduğumuz,bizi
geliştiren ve gerçekten iyi hissettiren şeyleri yapmalıyız.
Hiçbir şeyi birileri bizi 'zengin, 'mutlu' , 'sağlıklı', 'akıllı' vs sansın diye satın almamalıyız.İşimize yarayanı ,içimizi
coşturanı yakalamalıyız.Ve bunların sayısını çoğalttıkça uçmamak için bir neden olabilir mi?
İyiliklerin kazanacağı bir yıl olması dileğiyle..
