Kısa ve yoğun geçen bir kışın ardından hareketlenerek geldi bahar. Gündemi de hareketli. Depremle ilgili yaralarımız hala kanıyorken, dikkatimizin başka yerlere dağılması biraz canımı acıtıyor. Düşününce içim ürperiyor ve kendimi inanılmaz çaresiz ve yetersiz hissediyorum. Lakin yaşadığımız hayatın içinde acı gerçekler de var.
En çok gündemi meşgul eden sarsıcı gerçek kiraların acımasızca artışı ve insanlardaki önlenemez empati yoksunluğu. Sahi bu gerçeği aşacak bizi rahatlatacak nasıl çözümler var? Piyasa allak bullak. Bezginiz, yorgunuz. Zor koşullarda geçinen bir ailenin kiralık başka bir eve geçmesinin zor olduğu bir dönemdeyiz.
Bununla ilgili tedbirler konuşuluyor, konuşuluyor da ortada yaptırıma dayalı bir sürece giremedik.
Bizzat şahit olduğum durumlarla karşı karşıyayım.
Bir kısmı kendi evinde oturduğundan, bir kısmının da kirada evi olduğundan aklı başında yorumlar
dinleme imkânımız da olmuyor. Bu da manzaranın diğer yüzü.
Gündemin sıkıntılarından bir nebze çıkıp baharın güzelliğine bıraksak mı kendimizi?
Salsak ruhumuzu ve bedenimizi. Öyle hesapsızca uyandı ki tabiat canlılığı yetmez gibi çiçekleri de sardı etrafına.
Dokundu narince o güzelim dallara. Nefesini verdi. Sevgisine karşılık renk renk çiçekleniverdi dallar.
Tabiatı sardı sarmaladı. Sokaklar mis gibi çiçek kokularıyla doldu taştı.
Yakınımızın köyünde gözüme ilişen mis gibi portakal ağaçlarını gözlemledim uzun uzun.
Meyvesiyle birlikte çiçeğini de barındırmanın haklı bir gururu vardı sanki. Kokusu inanılmaz güzeldi.
Sonra seyretmekle kalmadım dokundum gövdesine portakal ağacının. Enerjimiz o anda birleşti.
Küçük bir sessizlikten sonra teşekkür ettim ona. Zorlu iklimlere dayanan olgunluğunun yansıra tazecik
açan çiçekleriyle bana umut olduğu için.
Rüzgârın şiddeti dallarının kırılmasına, çiçek açmalarına engel olabilir miydi?
Kendi varlığına güvenen ve inanan insanlar da tıpkı portakal ağacı gibi olgunlaşıp hem meyve verebilir
hem de çiçeklenip tazeliğini koruyabilirler.
Hayat bize cömertçe sunumlarını yaparken, iklimimiz ne olursa olsun kıyıdan köşeden çiçeklenip
baharın güzelliğine biz de eşlik edelim.
Kendimize olan inancımız ve sevgimizle prim vermeyelim içimizin çiçeklerini soldurmalarına.
