İyi niyetin üstünü kalın bir çizgiyle çekmeyi yeğliyor insanoğlu. Toksik ilişkilerle çevrili etrafımız. En büyük
sorunumuz nezaketsizlik. Kısır döngüye dönüşen her bir durumun kökündeki sebepler hayata ve olaylara aynı açıdan bakmak,
gelişmeden, dönüşmeden aynı tepkiler ve kararlarla farlı sonuçlar beklemek. Özgürleşmeyi bilsek. Direnç göstermesek mesela
bizi aşağıya çeken alışkanlıklarımıza. Önce kendimizi tartsak. Tanısak ruhumuzu, zihnimizi ayıklasak. Kalbimizi dinlesek...
dinlense kalbimiz olmaz mı? Her olumsuzluğa direnmek, kendimizi ifade etmek zorunda değiliz.
Görmezden gelebiliriz. Enerji ve zamanımız o kadar kıymetli ki lüzumsuz, toksik ilişkilere harcamaya gerek var mı?
Şaşırmadığımız sonuçlarla karşılaşıyorsak iyi niyetimizin ayak altında sürünmesine engel olmalı kişiliğimizi koruma altına almalıyız.
Her zaman yinelediğim gibi benim zamanım altın değerindedir. Kime, neye harcadığıma özenle dikkat ediyorum.
Birgün bitecek olan zamanımı ve enerjimi gerekli olana verir, gereksiz olana o anda arazi olurum.
Ne güzel söylemiş Neşet Usta. Şahsınıza karşı haddini aşan, hududunu geçen, küstahlaşan kimseyi altın olsa kesenize bal olsa
kasenize koymayın.